Używany w wielu laboratoriach do dziś, popularny w szkołach mało kto wie, że jego nazwa pochodzi od niemieckiego chemika i fizyka Roberta Bunsena. Palnik Bunsena, bo o nim tu mowa, to palnik bardzo prosty i łatwy w użyciu a zarazem bardzo bezpieczny. Przez lata modyfikowany, dzisiaj trudno wyobrazić sobie laboratorium bez jego obecności.

Zasada działania

W palniku Bunsena gaz jest mieszany z powietrzem atmosferycznym. Możliwe są do osiągnięcia, w tym palniku, bardzo wysokie temperatury. Mieszanie możliwe jest dzięki niewielkim otworom, znajdującym się w dyszy, które to właśnie zasysają powietrze.

Budowa

Palnik Bunsena (tu) jest łatwy w obsłudze i ma bardzo prostą konstrukcję. Składa się z podstawki i dyszy. W podstawkę wmontowano wlot gazu a dysza jest prosta, pionową rurą, posiadającą od dołu otwory.
Przez nie zasysane jest powietrze, wykorzystując efekt kominowy. W dyszy miesza się powietrze z gazem a same otwory można zamykać i otwierać, w miarę danych potrzeb. Podstawka palnika to jego zimna część, natomiast częścią ogrzewaną jest właśnie dysza.

Zalety

Palnik Bunsena jest mobilny, ze względu na swoją wielkość i swój ciężar z łatwością można go przenosić. Jest też bardzo prosty w użyciu i przede wszystkim bezpieczny. Wykorzystuje się go w laboratoriach, szkołach, na budowach do cięcia rur miedzianych oraz do różnego rodzaju prac szklanych. Jest on obecny w każdym laboratorium i zawsze w pełni wykorzystany.